Zal Oisterwijk permanent wonen op recreatieparken toestaan?
9 april 2020
Permanent wonen in een recreatiewoning is niet toegestaan in Oisterwijk. Maar in de Tweede Kamer is recentelijk een motie aangenomen om permanente bewoning vanaf 2021 versneld mogelijk te maken. Zo willen ze de druk op de woningmarkt verlichten. Zijn de huidige regels in Oisterwijk ingehaald door landelijke ontwikkelingen?
door Inge Dekker – PIT Onderzoek
Naast de motie van D66 en VVD, om bewoning in recreatiewoningen toe te staan, is er op die dag nog een motie aangenomen. D66 stelde om “handhaving rondom recreatiewoningen met een menselijke maat” toe te passen. Dit omdat een groot deel van de bewoners in een recreatiewoning leeft als noodoptie. Bij te strikte handhaving dreigen zij dakloos te worden. Dakloosheid in Nederland is de afgelopen jaren flink toegenomen (zie kader). De motie werd unaniem aangenomen. Hoe ziet de toekomst eruit voor de Oisterwijkse recreatieparken?
Recreatiegemeente
Met 17 parken zou je Oisterwijk een recreatiegemeente kunnen noemen. Echter, niet alle recreatieverblijven worden gebruikt om te recreëren. Een onbekend aantal mensen woont hier namelijk permanent. Daarnaast schat de gemeente dat er tussen de 400 en 800 arbeidsmigranten illegaal in Oisterwijk worden gehuisvest, waarvan een deel op de parken verblijft. In hoeverre is Oisterwijk eigenlijk nog een echte recreatiegemeente? Een burgerinitiatief, ontstaan in recreatiepark Hermitage, onderzoekt de mogelijkheden voor parken zonder toeristisch perspectief. Park Noenes in Haaren voert gesprekken met de gemeente om het toestaan van permanente bewoning te overwegen. En op bungalowpark De Parel, zouden voornamelijk arbeidsmigranten verblijven, volgens diverse bronnen. Het alternatief gebruik is mogelijk ontstaan door een combinatie van woningnood en een tekort aan toeristisch aanbod. Uit onderzoek van onze provincie in 2018 blijkt dat 35% van de parken in Brabant weinig recreatief perspectief en kwaliteit biedt.
Handhaving
De ingang van Park Rustiek, een van de parken waar vaste bewoning bestaat, maar niet is toegestaan. Onze redactie kent situaties waar mensen dwangsommen ontvangen om de bewoning van hun recreatiewoning te beëindigen. Sommige bewoners zitten hier noodgedwongen en kunnen bij handhaving dakloos worden. Is handhaving nog wel maatschappelijk verantwoord? En hoe wordt er gehandhaafd op arbeidsmigranten die ook op parken wonen? Zijn de regels van de gemeente niet ingehaald door de algehele woningnood?
Chaletpark Rustiek en bungalowpark De Parel aan de Scheibaan in Oisterwijk (Bron: PIT Onderzoek)
Beleid
De gemeente Oisterwijk lijkt dat recreatieve perspectief nog wel te zien. Mede daarom wordt permanente bewoning niet toegestaan: “De recreatieverblijven liggen in natuurgebieden die bedoeld zijn om te recreëren,” zo stelt de gemeente op haar website. Andere redenen zijn, dat de gemeentelijke voorzieningen en verantwoordelijkheden momenteel niet zijn uitgerust voor extra inwoners. Denk hierbij aan maatschappelijk werk, brandveiligheid en infrastructuur.
Veiligheid
Daarnaast startten de burgemeester en wethouders het project ‘Veilig en Duurzaam recreëren’ in de vorige regeerperiode. Doelstellingen waren onder andere: verbeteren van brandveiligheid, terugdringen van criminaliteit en overlast, beëindigen van illegale permanente bewoning en herhuisvesting illegale bewoners, waaronder arbeidsmigranten”. Het project zou 30 april geëvalueerd worden. Dat is in verband met de coronacrisis doorgeschoven naar mei/juni. De communicatieafdeling van de gemeente kon al wel een tipje van de sluier lichten: “Met de inzichten van dit project zijn we druk aan de slag. De gemeente houdt de actualiteiten bij en volgt de uitkomsten van landelijke discussies omtrent dit onderwerp. En dus zullen we dan ook de vertaling maken naar de Oisterwijkse situatie. Als recreatieve gemeente koesteren we ons uitstekende profiel en dus ook de ruimtelijke voorwaarden die daarbij horen. Daar rekenen ondernemers op. Tegelijk kijken we ook nadrukkelijk naar maatwerk voor de parken die zich de vraag stellen hoe de toekomst invulling te geven.”
Toename aantal dak- en thuislozen
Het CBS publiceerde dat het aantal daklozen de afgelopen tien jaar meer dan verdubbeld is. Van 17.800 in 2009, naar 39.300 in 2018 (hierin niet meegerekend, de mensen die dakloos en illegaal verblijven in NL).
Wilt u meer lezen over dit onderwerp? Klik dan op een van de volgende publicaties:
Reactie plaatsen
Reacties